سرور ابری در واقع یکی از انواع زیرساخت‌های مجازی IT است که منابع پردازشی لازم را از طریق اینترنت در اختیار کاربران قرار می‌دهد. پیاده‌سازی این سرورها بر محیط‌های رایانش ابری، باعث می‌شود دسترس‌پذیری این سرویس بهبود قابل‌توجهی پیدا کند و کاربران به کمک اینترنت قادر شوند از هر مکانی خارج از محدوده فیزیکی سرور، به داده‌های موردنیاز دست پیدا کنند.
در واقع یک سرور ابری، علاوه بر آنکه قادر است تمامی مشخصات، عملکرد و کارایی سرورهای فیزیکی موجود در دیتاسنترها را فراهم کند، می‌تواند با قرارگرفتن بر بستر شبکه‌هایی مانند اینترنت، دسترسی بهتری برای مشترکان ایجاد نماید. سازمان‌ها از زیرساخت‌های ابری (IaaS) به‌عنوان بستری برای پردازش فرایندها و ذخیره‌سازی اطلاعات و ابزارها استفاده می‌کنند.
با قراردادن اطلاعات بر این بسترها، انعطاف‌پذیری سازمان‌ها بهبود می‌یابد و مدیران و کارکنان سازمان می‌توانند از راه دور، عملکردهای سازمانی لازم را اجرا کنند. بر اساس اطلاعات وب‌سایت techjury، در سال 2020 حدود 61 درصد از سازمان‌ها در سراسر جهان، کسب‌وکار خود را به بسترهای ابری منتقل کردند و تعداد چنین شرکت‌هایی روزبه‌روز در حال افزایش است. پیش‌بینی می‌شود که ارزش بازار رایانش ابری عام تا سال 2025 به بیش از 800 میلیارد دلار برسد.
سرور ابری چگونه کار می‌کند؟
اساس کار سرورهای ابری، مجازی‌سازی سرورهای فیزیکی از طریق hypervisor هاست. همین مجازی‌سازی باعث می‌شود مشترکان، از راه دور امکان دسترسی به منابع سرور را پیدا کرده و داده‌ها بدون محدودیت فیزیکی و تنها از طریق قرارگیری بر بستر یک شبکه (مانند اینترنت)، در اختیار مشترکان قرار می‌گیرد. باید به‌خاطر داشت که منابع پردازشی این سرورها از سرورهای فیزیکی تأمین می‌شوند و از طریق بسترهای رایانش ابری در اختیار کاربران قرار داده می‌شوند.
شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات زیرساخت ابری، تجهیزات فیزیکی با ظرفیت‌های بسیار بالایی را در محل شرکت گرد هم می‌آورند و سپس منابع ایجاد شده را از طریق مجازی سازها، در اختیار کاربران مستقل قرار می‌دهند. طی این مدل ارائه خدمات زیرساختی ابری، کاربر می‌تواند در هر زمانی سرویس دریافتی را ارتقا و یا کاهش دهد و تنها به میزان مصرفی که از منابع سرور دارد هزینه پرداخت کند. به‌این‌ترتیب سازمان‌ها می‌توانند بدون نگرانی از کفایت منابع سرور برای عملکرد خاص شرکت، در هر زمان که نیاز باشد، به‌سرعت ظرفیت سرویس دریافتی را افزایش یا کاهش دهند.
انواع سرور ابری
سازمان‌ها بسته به نیاز و کاربردی که از سرور ابری مدنظر دارند، می‌توانند مدل‌های متفاوتی از این نوع سرویس را انتخاب کنند. اصلی‌ترین انواع سرور ابری عبارت‌اند از: سرور ابری عمومی، خصوصی و هیبرید. در ادامه جزئیات هرکدام از این مدل‌ها را بیان می‌کنیم.
سرور ابری عمومی: این سرویس را می‌توان متداول‌ترین نوع ارائه خدمات زیرساخت ابری به‌حساب آورد. طی این روش، شرکت ارائه‌دهنده خدمات ابری منابع پردازشی حاصل از سخت‌افزارهای فیزیکی مستقر در دیتاسنتر مرکزی را با استفاده از مجازی سازها به بخش‌های جداگانه‌ای تبدیل می‌کند و در اختیار کاربران قرار می‌دهد. سرویس‌های AWS آمازون و گوگل کلاود را می‌توان معروف‌ترین ابرهای عمومی دانست.
سرور ابری خصوصی: گاهی ماهیت یک شرکت به‌گونه‌ای است که با داده‌های بسیار مهمی سروکار دارد که مدیریت و نگهداری از آنها نیازمند ملاحظات خاصی است. در چنین مواردی استفاده از سرور ابری خصوصی را می‌توان راهکار مناسبی دانست. سرور ابری خصوصی نوع خاصی از معماری ابری است که در آن وظیفه مدیریت و اداره تمامی بخش‌های سرور برعهده خود شرکت است.
در نتیجه شرکت می‌تواند کنترل بهتری بر اطلاعات خود داشته باشد و اطمینان از حفظ حریم خصوصی سازمان بالا می‌رود. اداره داخلی سرور طی استفاده از سرویس ابری خصوصی، به معنی آن نیست که لزوماً سخت‌افزارهای سرور نیز در محل خود شرکت مستقر باشند. بلکه لفظ «خصوصی» به‌کاررفته در نام این نوع سرور ابری، بر انجام تنظیمات اختصاصی برای حریم خصوصی و مدیریت اختصاصی سرور توسط خود شرکت تأکید دارد.
سرور ابری هیبرید: این نوع سرور ابری، در واقع ترکیبی یکپارچه از هر دو نوع سرور ابری عمومی و خصوصی است تا کاربران بتوانند به طور هم‌زمان از مزایای هر دو نوع سرور بهره‌مند شوند. خدمات سرور ابری عمومی از نظر هزینه به‌صرفه‌تر هستند و مقیاس‌پذیری این نوع سرویس بیش از دیگر انواع سرور ابری است؛ درحالی‌که استفاده از سرور ابری خصوصی ضریب اطمینان حفظ حریم خصوصی سازمان را بالا می‌برد. ایجاد ترکیبی یکپارچه از هر دو نوع این سرورها و ادغام آنها، باعث می‌شود سازمان‌ها بتوانند به طیف گسترده‌تری از مزایای سرورهای ابری دسترسی پیدا کنند.
طبق اعلام Flexera، سرورهای ابری عمومی با سهم 31 درصدی، محبوب‌ترین سرویس زیرساختی در سال 2020 بوده‌اند. همچنین 28 درصد کسب‌وکارها، سرویس‌های ابری هیبریدی را ترجیح داده‌اند. بر اساس این پژوهش، 17 درصد از کسب‌وکارها اعلام کرده‌اند که برای دو نوع سرور ابر عمومی و خصوصی اولویت یکسانی قائل‌اند. سرورهای اختصاصی با 9 درصد و سرور ابری خصوصی با 6 درصد در رتبه‌های بعدی زیرساخت‌های انتخابی توسط شرکت‌های حاضر در این پژوهش عنوان شده‌اند.
استفاده از «سرور ابر خصوصی» و افزایش کنترل بر زیرساخت‌ها
سرورهای ابری – چه عمومی و چه خصوصی – با مزایای قابل‌ملاحظه‌ای که در اختیار کسب‌وکارها قرار می‌دهند، دست آنها را در توسعه و پیشبرد تغییرات نوآورانه باز می‌کنند. یکی از مهم‌ترین مزیت‌هایی که سرور ابری خصوصی نسبت به نوع عمومی آن دارد، فراهم بودن امکان اعمال تنظیمات اختصاصی توسط خود کسب‌وکارهاست. با این کار کسب‌وکارها علاوه بر آنکه از مزیت‌های بی‌شمار مهاجرت به ابر بهره‌مند می‌شوند، می‌توانند حریم خصوصی ویژه‌ای برای خود تعریف کنند و بخش‌های مختلف را متناسب با نیاز و برنامه‌های خود شخصی‌سازی کنند.
در سرور ابری خصوصی، منابع موردنیاز کسب‌وکار در فضایی ایزوله که دسترسی محدودی دارد تعبیه می‌شوند و مشترک می‌تواند بر تمامی محیط شبکه کنترل تام داشته باشد. در چنین محیطی مشترک می‌تواند رِنج IP موردنظر خود را انتخاب کرده و تغییر دهد، IPهای اختصاص‌یافته به بخش‌های مختلف را جابه‌جا کند، زیر شبکه بسازد و حتی تنظیمات جداول مسیریابی (Route tables) و درگاه‌های شبکه را شخصی‌سازی کند.
به عقیده کارشناسان امنیتی، دسترسی به اینترنت، آسیب‌پذیری داده‌های آن بخش را به شدت بالا می‌برد و ممکن است این داده‌ها در معرض خطر قرار گیرند. یکی از مزیت‌های جالب و کاربردی که سرور ابری خصوصی می‌تواند برای کسب‌وکارها ایجاد کند آن است که می‌توان شبکه تحت اختیار کسب‌وکار را به چندین زیر شبکه تقسیم کرد و برای هرکدام از این زیر شبکه‌ها دسترسی و تنظیمات متفاوتی تعریف کرد. در نتیجه می‌توان داده‌های حساس را در بخش جداگانه‌ای گذاشت و با حذف دسترس‌پذیری این بخش به اینترنت، به سطح امنیت بالایی دست پیدا کرد.
قابلیت اعمال لایه‌های امنیتی چندگانه، از دیگر مزیت‌های VPC و سرور ابری خصوصی است. سازمان‌هایی که با داده‌های حساس سروکار دارند می‌توانند گروه‌های امنیتی جداگانه‌ای تعریف کرده و لیستی از دسترسی‌های مجاز به این بخش را مشخص کنند.
مزایای استفاده از سرور ابری برای تأمین زیرساخت پردازشی سازمان‌ها
کارشناسان معتقدند سرورهای ابری حلقه اتصال عصر صنعتی به عصر اطلاعات بوده‌اند. بهبود دسترسی و انعطاف‌پذیری سازمان، یکی از مهم‌ترین دستاوردهای به‌کارگیری سرورهای ابری در کسب‌وکارهاست. طبق گزارش رویترز، پیش‌بینی می‌شود از سال 2021 به بعد بیش از 34 درصد کارکنان شرکت‌ها برای همیشه دورکار شوند. در نتیجه تأمین زیرساختی که امکان چنین امری را برای شرکت‌ها فراهم کند، می‌تواند به یکی از اولویت‌های مدیران تبدیل شود. ازآنجاکه در سرورهای ابری، منابع پردازشی ایجاد شده توسط سرورهای فیزیکی از طریق شبکه‌ای مانند اینترنت در دسترس کاربران قرار می‌گیرند، انعطاف‌پذیری کسب‌وکارها افزایش می‌یابد.
هزینه‌های تأمین و استقرار سخت‌افزارهای سرور و رسیدگی مداوم به این تجهیزات، عموماً کسب‌وکارهای کوچک و متوسط را با چالش مواجه می‌کند. درحالی‌که با جایگزینی روش‌های سنتی تأمین زیرساخت پردازشی با روش جدیدی مانند استفاده از سرور ابری، نه‌تنها هزینه‌ها کاهش می‌یابد، بلکه سرعت و سهولت انجام کارها نیز افزایش پیدا می‌کند.
طبق اعلام Multisoft Virtual Academy، به‌کارگیری سرویس‌های ابری به‌جای استقرار سرور در محل شرکت، برای کسب‌وکارهای کوچک و متوسط ازنظر هزینه‌ای تا 40 برابر مقرون‌به‌صرفه‌تر است. کاهش هزینه ایجاد شده ناشی از بی‌نیاز شدن کسب‌وکار از خرید سخت‌افزار، تهیه تجهیزات برای پشتیبانی و نگهداری از این تجهیزات، هزینه‌های برق، تعمیرات، به‌روزرسانی و امنیت این سرورهاست. درحالی‌که با استفاده از سرور ابری، علاوه بر کاهش این هزینه‌ها، می‌توان تنها به میزان مصرف، پرداخت کرد.
بااین‌حال اینها تنها مزیت‌های به‌کارگیری سرور ابری در سازمان نیستند. در ادامه شماری از مهم‌ترین ویژگی‌ها و مزایایی که باعث شده سازمان‌ها از این نوع زیرساخت پردازشی استقبال کنند ذکر کرده‌ایم.
- مقیاس‌پذیری بالا
- صرفه‌جویی در هزینه‌ها
- بهبود دسترسی و انعطاف‌پذیری
- بهبود پایداری، کیفیت و سرعت
- امنیت بالاتر
- قابلیت اطمینان بالاتر
قبل از اقدام به تصمیم گیری، حتما یک راهنمای کامل خرید سرور درباره شرایط به‌کارگیری سرور ابری و در مجموع استفاده از رایانش ابری در کسب‌وکار را مطالعه کنید.
هر سازمانی برای تأمین منابع پردازشی موردنیاز کسب‌وکار و میزبانی سرویس و اطلاعات خود، به زیرساخت‌های IT نیاز دارد. سرور ابری با فراهم‌کردن این منابع پردازشی بر بستر اینترنت، سازمان‌ها را قادر می‌سازد تا دسترسی بهتری به داده‌هایشان داشته باشند و محدودیت‌های جغرافیایی مانع پیشبرد کارهایشان نشود. سرورهای ابری با قابلیت مقیاس‌پذیری بالایی که دارند، کسب‌وکارها را قادر می‌کنند که به‌سرعت و با کمترین هزینه بتوانند زیرساخت‌هایشان را توسعه دهند. بی‌نیاز شدن کسب‌وکار از خرید و استقرار سخت‌افزار در شرکت و پرداخت هزینه به میزان مصرف از منابع سرور، از جمله مواردی هستند که باعث کاهش هزینه‌های سازمان و جلوگیری از اتلاف منابع می‌شوند.
اطمینان خاطر از فراهم بودن سرویسی پایدار، باکیفیت و امن باعث می‌شود کسب‌وکارها بتوانند بر حوزه تخصصی خود تمرکز کنند و سرویس‌هایی باکیفیت به مشتریانشان ارائه دهند. تمامی این مزایا باعث شده کسب‌وکارهای زیادی زیرساخت‌های خود را به ابر منتقل کنند و درصد مهاجرت سازمان‌ها به ابر رشدی روزافزون داشته باشد. استفاده از سرور ابری خصوصی، علاوه بر تمامی این مزایا، دست کسب‌وکارها را در اعمال تنظیمات خاص برای شبکه خود بازمی‌گذارد تا بتوانند متناسب با نیاز و دغدغه‌های خود آن را شخصی‌سازی کنند.
این مقاله را به اشتراک بگذرید
