خرید سرور اختصاصی (Dedicated Server) یکی دیگر از روش‌های تامین زیرساخت IT است که در آن بر خلاف سرورهای ابری، منابع پردازشی ایجاد شده با هیچ کاربر دیگری به اشتراک گذاشته نمی‌شود. از آنجا که در این روش تمامی سخت‌افزارها و ظرفیت‌های یک سرور به طور کامل به یک سازمان اختصاص پیدا می‌کند، سرعت پردازش داده‌ها و uptime سرور بهبود پیدا می‌کند و به دلیل اختصاصی بودن مدیریت سخت‌افزارها، کنترل سازمان بیشتر از حالت‌های میزبانی اشتراکی است و طبعیتا می‌توان سطح امنیت بالاتری ایجاد کرد. با این حال این روش خالی از اشکال نیست.
یکی از اصلی‌ترین عللی که سازمان‌ها را در خرید سرورهای اختصاصی یا dedicated مردد می‌کند، هزینه بالای این مدل تامین زیرساخت است؛ زیرا فارغ از اینکه سازمان چه میزان از ظرفیت سرور تهیه شده را استفاده کند، باید هزینه اجاره کل سرور را پرداخت کند. همچنین این روش میزبانی، انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری سرورهای ابری را ندارد زیرا مشخصات و ظرفیت‌هایی که در گام اول برای خرید (یا به عبارت درست‌تر اجاره) سرورهای اختصاصی تعریف می‌شوند، در میانه راه قابل تغییر نیستند و چنانچه نیاز به افزایش منابع باشد، انجام آن به سرعت ممکن نیست.
در ادامه قصد داریم درباره تفاوت سرورهای ابری با سرورهای اختصاصی یا همان Dedicated صحبت کرده و به این سوال پاسخ دهیم که استفاده از کدامیک بهتر است؛ سرور ابری یا سرور اختصاصی؟
تفاوت سرور ابری و سرور اختصاصی
تصمیم درباره روش میزبانی سرویس‌های سازمان و انتخاب میان یکی از این دو روش (یعنی خرید سرور اختصاصی و یا استفاده از سرور ابری) همیشه یکی از تصمیم‌های دشوار برای مدیران است. زیرا هر کدام از این روش‌ها به تبع ماهیتی که دارند، می‌توانند مزیت‌های خود را داشته باشند. پیش از پرداختن به ادامه این موضوع که کدامیک از این دو نوع روش میزبانی بهترند، باید درک درستی از روش عملکرد هر یک داشته باشیم.
در میزبانی با استفاده از یک سرور ابری، متناسب با نیاز مشتری ممکن است دیتا روی یک یا چند ماشین مجازی (یا همان سرور مجازی) توزیع شود. مشترکان سرور ابری با استفاده از این ماشین‌های مجازی، مدیریت داده‌های خود را انجام داده و به سرورهای مختلف دسترسی پیدا می‌کنند. در واقع فناوری رایانش ابری باعث می‌شود ارتباطی مجازی میان چندین سرور ایجاد شود و میزبانی داده‌ها در فضایی موسوم به فضای ابری، میان این سرورها توزیع شود. گفتنی است بخش زیادی از کارهای مدیریت سرورهای ابری، بر عهده شرکت سرویس‌دهنده خدمات ابری است.
از سوی دیگر در میزبانی سرور اختصاصی یا همان Dedicated، تمام داده‌های سازمان سرویس‌گیرنده در یک سرور مشخص قرار داده می‌شوند و کل هزینه اجاره و مسئولیت مدیریت تمامی بخش‌های این سرور نیز به عهده همان سازمان و مدیران IT آن سازمان است. در نتیجه تفاوت اصلی این دو روش میزبانی را می‌توان در نوع توزیع اطلاعات، تفاوت در دسترسی ها و هزینه‌های تحمیل‌شده به سازمان‌ها برای اجاره سرور دانست.
دو راهی انتخاب بهترین روش میزبانی
پیش از هر چیز باید تاکید کرد که برتری هر یک از این دو روش تامین زیرساخت (خرید سرور اختصاصی و یا مهاجرت به سرورهای ابری)، کاملا به نوع کاربرد مورد انتظار سازمان‌ها و شرایطی که دارند بستگی دارد. در نتیجه نمی‌توان به صورت قطعی یکی از این دو روش را برتر از دیگری دانست. با این حال سعی می‌کنیم با بیان مزیت‌های غالب هر یکی از این دو روش، کلیاتی از اینکه کدام سرویس برای چه نوع کسبوکارهایی مناسب‌تر است ارائه کنیم.
مقیاس‌پذیری و صرفه اقتصادی؛ رمز محبوبیت سرور ابری
مقیاس‌پذیری و یا همان قابلیت توسعه آنی منابع به خواست مشترکان، یکی از قابلیت‌های مهمی است که باعث محبوبیت سرورهای ابری در سال‌های اخیر شده است. در یک سرور ابری، منابع حاصل از سخت‌افزارهای چندین سرور مختلف، به صورت مجازی شده در اختیار مشترکان قرار می‌گیرد و آنها می‌توانند هر زمانی که نیاز به افزایش ظرفیت‌های سرور داشته باشند، درخواستی به شرکت ارائه‌دهنده خدمات ابری ارسال کرده و در کمتر از نیم ساعت تغییرات مورد نیاز را دریافت کنند.
درحالی که در سرورهای Dedicated، منابع تخصیص‌داده‌شده به CPU، RAM و حافظه ذخیره‌سازی میزان مشخصی است و نمی‌توان در مواقع مورد نیاز آن را به مقادیر دیگر تغییر داد. در نتیجه برای کسبوکارهایی که نیاز به مقیاس‌پذیری بالا و تغییر مقداری منابع پردازشی دارند، استفاده از سرور ابری مناسب‌تر بوده و هزینه کمتری را نیز برای کسب‌وکار ایجاد می‌کند.
با توجه به کیفیت مقبول و هزینه نسبتا پایین زیرساخت‌های ارائه‌شده بر بستر ابر، به کسب‌وکارهای کوچک و متوسط توصیه می‌شود که ترجیحا برای تامین زیرساخت‌های IT خود از سرورهای ابری استفاده کنند. زیرا با استفاده از یک سرور ابری، حتی شرکتی کوچک نیز می‌تواند خدمات زیرساختی باکیفیت و حرفه‌ای مشابه آنچه شرکت‌های بزرگ در اختیار دارند دریافت کند. با وجود توصیه به SMEها (Small and medium-sized enterprises) برای استفاده از سرور ابری به جای سرورهای اختصاصی، باید تاکید کرد که سرورهای ابری تنها مناسب کسب‌وکارهای کوچک و متوسط نیستند و بسیاری از کمپانی‌های بزرگ و نام‌آشنا در سراسر جهان، سرویس‌های خود را بر روی زیرساخت‌های ابری قرار می‌دهند.
قابلیت شخصی‌سازی؛ رمز محبوبیت سرور اختصاصی
ASP.NET ،Node.js ،PHP و Python که معمولا نیاز به تنظیمات اختصاصی و ایجاد محیطی کاملا شخصی‌سازی شده (Customized) دارند، حتما به سروری اختصاصی نیاز خواهند داشت.
از سوی دیگر، معمولا اپلیکیشن‌های وب و موبایلی که بر بستر سروری اختصاصی قرار دارند، قادرند عملکرد بهتری نسبت به زیرساخت‌های اشتراکی و ابری از خود نشان دهند؛ زیرا در یک سرور اختصاصی، اغلب منابع به میزان زیادی از نیاز واقعی بیشتر است و همین باعث می‌شود سرعت سرویس تا حدی افزایش پیدا کند. امکان پشتیبانی بهینه و مدیریت حجم زیادی از ترافیک باعث شده سرور اختصاصی برای کسب‌وکارهای حوزه تجارت الکترونیک (E-commerce) و رسانه‌های مختلف گزینه بسیار مناسب و محبوبی باشد. همین قابلیتها باعث شده که با وجود به‌صرفه‌تر بودن هزینه استفاده از سرورهای ابری، گاهی سازمان‌ها خرید سرور اختصاصی را ترجیح می‌دهند.
با این وجود باید تاکید کرد که در تامین زیرساخت به روش «خرید سرور اختصاصی»، مسئولیت تامین امنیت و مدیریت زیرساخت، تماما به عهده سازمان است. اگرچه این رویکرد باعث می‌شود سازمان بتواند کنترل بیشتری بر زیرساخت‌های خود داشته باشد، اما بار کاری زیادی متوجه تیم IT سازمان خواهد بود و چنانچه در به‌کارگیری راهکارهای مدیریت امنیت زیرساخت خطایی رخ دهد، تمامی اطلاعات سازمان در معرض آسیب قرار خواهد گرفت.
جمع بندی:
در مجموع با توجه به تفاوت‌های ساختاری و عملکردی قابل توجه سرور اختصاصی (Dedicated) و سرور ابری، سازمان‌ها باید اولویت‌های خود را مشخص کنند و سپس زیرساخت مناسبی برای کسب‌وکار خود انتخاب کنند. برای کسب‌وکارهای کوچک، متوسط و رو به رشد که مقیاس‌پذیری بالا و به صرفه بودن هزینه‌ها بسیار اهمیت دارد، استفاده از سرور ابری می‌تواند گزینه مناسب‌تری باشد.
درحالی که برای کسبوکارهایی که نیاز به شخصی‌سازی زیاد محیط، برنامه ها و ابزارها دارند، خرید سرور اختصاصی گزینه معقول‌تری است. باید تاکید کرد مسئولیت و حجم کاری تیم IT سازمان در استفاده از سرورهای اختصاصی بسیار بالاتر از سرویس‌های ابری است. همچنین از آنجا که مدیریت زیرساخت‌های اختصاصی به عهده خود سازمان است، وجود یک نیروی متخصص که بتواند امنیت زیرساخت را تضمین کند و مدیریت بهینه‌ای انجام دهد ضروری خواهد بود.
منبع : www.liquidweb.com
این مقاله را به اشتراک بگذرید
