آنچه در این مقاله می‌خوانید
مزایای مهاجرت به ابر، برای همگان امری پذیرفته شده و بدیهی‌ست. کسب‌وکارهای فعال در بخش‌های مختلف حرکت به سمت رایانش ابری را آغاز کرده‌اند. با این حال ممکن است فرآیند مهاجرت ابری با روش‌های مختلفی دسته‌بندی شود.
هر سازمانی که برنامه مهاجرت به ابر را دارد، تمامی داده‌های خود را طی یک عملیات واحد به ابر انتقال نمی‌دهد. در واقعیت بسیاری از سازمان‌ها برای پاسخ به نیازهای فنی و تجاری خود به صورت تدریجی به ابر مهاجرت می‌کنند.
در نظر بگیرید که سازمان شما قصد دارد سرویس‌های کاربردی یا داده‌های خود را برای اولین بار به ابر منتقل کند یا می‌خواهد برای اولین بار دست به یک مهاجرت ابری از محیط جاری به محیط ابری در مقیاس بزرگ‌تر بزند که شامل انتقال بار کاری حیاتی-سازمانی هم می‌شود.
در چنین شرایطی، اجرای چنین طرح‌هایی پس از انجام تحقیقات کامل، به نفع شما خواهد بود و امکان یک مهاجرت روان و بدون دردسر را افزایش می‌دهد.
در این مقاله به اصول بنیادی مهاجرت به ابر و مزایا و مشکلات بالقوه آن پرداخته می‌شود.
همچنین با سرویس‌هایی آشنا می شویم که می توانند در زمینه جابه‌جایی برنامه‌های حیاتی و کاربردی کسب و کار شما و داده‌ها به صورت موثر و امن کمک کنند.
مهاجرت ابری چیست و چگونه بر یک شرکت تأثیر می‌گذارد؟
فرایند عملیات مهاجرت از تجهیزات زیرساختی درون‌سازمانی به ابر با نام «مهاجرت ابری» شناخته می‌شود. همانند تغییر مکان فیزیکی که به بسته‌بندی و جابه‌جایی سرورهای فیزیکی نیاز دارد، مهاجرت ابری هم شامل جابه‌جایی داده‌ها، برنامه‌ها و فرایندهای IT از دیتاسنترهای داخل سازمان به دیتاسنتری دیگر در ابر می‌شود. مزایای مهاجرت ابری به مراتب از مزایای معمول جابه‌جایی فیزیکی از یک دفتر کوچک‌تر به یک دفتر بزرگ‌تر بیشتر است.
۱۰ نشانه فرارسیدن زمان مهاجرت به ابر
از بزرگ‌ترین مزایای این مهاجرت، عموماً شامل صرفه‌جویی در هزینه‌ها و افزایش انعطاف‌پذیری می‌شود.
علاوه بر توسعه طرح مهاجرت ابری، سازمان‌ها باید هر چیزی را که قرار است در حین مهاجرت ابری، به ساختار فعلی آنها اضافه شود نیز در نظر بگیرند؛ مثل استفاده از سرویس پیشنهادی ارائه‌دهنده خدمات ابری که منجر به تسهیل یا بهبود یکی از فرایندهای فعلی می‌شود. اگر می‌خواهید از یک سرویس ابری استفاده کنید، باید نوع محیط ابری مورد نیاز خود را از دیدگاه سازگاری یا عملیات بررسی کنید. در ادامه انواع مختلف محیط‌های ابری‌ای که باید پیش از مهاجرت بشناسید را لیست کرده‌ایم تا بتوانید نوع مناسب را برای خود انتخاب کنید.
ابر عمومی (Public cloud)
ابر عمومی نوعی سرویس ابری است که توسط ارائه‌دهندگان خدمات ابری به چندین مشتری عرضه می‌شود. اصطلاح «ابر عمومی» مدل ابری اصلی خدمات قابل‌دسترسی از طریق اینترنت را از مدل ابر خصوصی متمایز می‌کند. سرویس‌های ارائه شده توسط ابرهای عمومی شامل SaaS، PaaS و IaaS می‌شوند. در ابر خصوصی، زیرساخت متعلق به ارائه‌دهنده خدمات ابری است. کاربران این سرویس به راحتی می‌توانند سرورها و سرویس‌ها را راه‌اندازی کنندو این در حالیست که ارائه‌دهنده خدمات ابری مدیریت زیرساخت فیزیکی و همچنین تعمیر و نگهداری و پشتیبانی را در پس‌زمینه بر عهده دارد.
ابر خصوصی (Private cloud)
ابر خصوصی همان سرویس ابری اختصاصی سازمان است. کاربران ابر خصوصی به خدمات رایانش ابری به‌صورت اختصاصی دسترسی دارند. در بسیاری از موارد سازمان‌ها خودشان زیرساخت فیزیکی را می‌خرند و از نرم‌افزار برای ساخت محیط ابری اختصاصی خود استفاده می‌کنند. در موارد دیگر، شرکتی که خدمات ابر عمومی ارائه می‌دهد ابر خصوصی را برای سازمان‌ها ایجاد می‌کند. ازآنجایی‌که این نوع سرویس ابری تنها به یک سازمان تعلق دارد و توسط آن مدیریت می‌شود، مزایای زیادی را به دنبال دارد. همچنین قابلیت دسترسی به استانداردهای انطباق‌پذیری را آسان‌تر می‌کند.
ابر هیبرید (Hybrid cloud)
در ابر هیبرید (ترکیبی)، دو یا چند محیط مختلف مثل ابر عمومی، ابر خصوصی و دیتاسنترهای سنتی داخل سازمان با یکدیگر ترکیب می‌شوند. برای موفقیت استقرار ابر هیبرید، باید یکپارچه سازی را با اولویت زیادی در میان تمامی ابرهای مستقر و دیتاسنترها اجرا کرد. این رویکرد می‌تواند منجر به انعطاف‌پذیری و قابلیت اطمینان بالایی شود؛ اما به هماهنگی‌های زیادی نیاز دارد.
چند ابری (Multi cloud)
در استقرار Multi cloud حداقل 2 محیط ابری عمومی یکپارچه سازی می شوند. ممکن است استفاده از رویکرد Multi cloud به چند دلیل انجام شود که شامل دستیابی به افزونگی یا back up، صرفه‌جویی در هزینه‌ها و استفاده از قابلیت‌های چند ارائه‌دهنده خدمات ابری می‌شود. استقرار Multi cloud می‌تواند مشکل و پیچیده باشد؛ اما سطحی از قابلیت اطمینان و افزونگی را ایجاد می‌کند که نظیر ندارد.
چرا باید به ابر مهاجرت کنید؟
فهرست زیر مزایایی را نشان می‌دهد که شرکت‌ها پس از انتقال منابعشان به ابر عمومی به دست می‌آورند:
مقیاس‌پذیری
در مقایسه با زیرساخت‌های داخل سازمانی، می‌توان راحت‌تر مقیاس ابر را برای رسیدگی به حجم‌های کاری بزرگ‌تر و خدمات‌رسانی به کاربران بیشتر تغییر داد. این در حالی است که در گذشته سازمان‌ها برای هماهنگ کردن زیرساخت‌های داخل سازمان با افزایش نیازشان، باید سرورهای فیزیکی، مجوزهای نرم‌افزاری، تجهیزات ذخیره‌سازی و تجهیزات شبکه بیشتری را می‌خریدند و نصب می‌کردند تا بتوانند خدمات کسب‌وکار خود را در چارچوب‌های سنتی IT گسترش دهند. به عبارت دیگر بیشتر منابع ابری فوراً و تنها با چند کلیک در دسترس قرار می‌گیرند و مقیاس آنها مطابق با میزان منابع موردنیاز قابل‌تغییر است.
قابلیت اطمینان
پلتفرم‌های ابری کنترل افزونگی بهتر و گزینه‌های بیشتری برای دیتاسنتر دارند تا در صورت بروز قطعی، سیستم‌های حیاتی همچنان در حال اجرا باقی بمانند. بسیاری از ارائه‌دهندگان خدمات ابر عمومی گزینه‌های متعددی از نواحی و مناطق در دسترس را در اختیار مشتری قرار می‌دهند و با اتخاذ یک رویکرد multi-cloud می‌توان این افزونگی را بیشتر هم کرد. به دلیل احتمال نیاز به دیتاسنتر دوم و حتی سوم، رسیدن به افزونگی در زیرساخت‌های درون‌سازمانی می‌تواند هزینه بر باشد؛ چون راه‌اندازی این دیتاسنترها به تأمین، پشتیبانی و نگهداری نیاز دارد. راه‌اندازی هر دیتاسنتر به تلاش زیادی نیاز دارد، درحالی‌که در ابر می‌توان انتقال یا توسعه به یک دیتاسنتر جدید را فوراً و با حداقل هزینه انجام داد.
چابکی کسب‌وکار
کاربران داخلی یا خارجی سازمان ، می‌توانند به خدمات ابری و داده‌های موردنیاز از هر جایی دسترسی داشته باشند. این مزیت، مسیر توسعه ی سازمان‌ها در کشورهای دیگر، ارائه خدمات به مشتریان خارجی و فراهم کردن گزینه‌های کار منعطف برای پرسنل را آسان‌تر می‌کند. همچنین مهاجرت به ابر می‌تواند به معنی داشتن راه‌های آسان‌تر برای رسیدن به استانداردهای انطباق‌پذیری خاص باشد؛ چون بسیاری از ارائه‌دهندگان خدمات ابری برای سازگاری با نیازمندی‌های انطباق پذیری (نظیر قوانین بالادستی) ، چارچوب‌هایی را به‌صورت پیش‌فرض دارند.
صرفه‌جویی در هزینه‌ها
ارائه‌دهندگان خدمات ابری ارتقا ، تعمیر و نگهداری را بر عهده می‌گیرند و این موضوع منجر به کاهش قابل‌توجه هزینه‌های عملیات IT کسب‌وکارهایی می‌شود که به ابر مهاجرت می‌کنند. پرداخت بر اساس میزان نیاز و استفاده، یکی دیگر از مزایای مهاجرت به ابر است. درحالی‌که مالکیت زیر ساخت داخل سازمانی تمام هزینه‌های مربوط به مقیاس‌پذیری آن را نیز به دنبال دارد. صرفه‌جویی‌های ناشی از مهاجرت ابری باعث می‌شود سازمان‌ها بتوانند منابع عظیم‌تری را به نوآوری اختصاص بدهند؛ مثلاً خدمات/محصولات جدید ایجاد کنند یا خدمت/محصول فعلی خود را بهبود ببخشند.
بهبود عملکرد
مهاجرت ابری عملکرد سازمان و تجربه کاربر نهایی را بهبود می‌بخشد. اپلیکیشن‌ها و وب‌سایت‌هایی که زیرساخت آنها روی ابر قرار دارد، می‌توانند به‌سرعت و به منظور خدمت‌رسانی به کاربران بیشتر رشد کنند و به نهایت توان عملیاتی خود برسند. با اضافه کردن سرویس در مناطق و نواحی در دسترس و نزدیک به مشتری می‌توانید تأخیر در شبکه را کاهش دهید، تجربه مشتری را بهبود ببخشید و در کشورهایی که نیازمندی‌های سخت‌گیرانه در زمینه حفظ حریم خصوصی داده دارند، با الزامات انطباق پیدا کنید.
راهنمای گام به گام مهاجرت ابری
مهاجرت ابری می‌تواند یک سرمایه‌گذاری هوشمندانه برای سازمان شما باشد. با این حال ممکن است مثل بسیاری از سازمان‌ها شما هم مطمئن نباشید که باید از کجا شروع کنید. در ادامه به تعدادی استراتژی نگاهی می‌اندازیم و گزینه‌های شما را بررسی می‌کنیم.
6 استراتژی رایج مهاجرت ابری
این گزینه‌ها از چارچوب استراتژیک منتشر شده توسط Gartner در سال 2010 استخراج شده‌اند و در حال حاضر عموماً از آنها با عنوان 6-R Method یاد می‌شود.
انتقال محیط میزبانی یا Rehosting (انتقال و جابه‌جایی)
آسان‌ترین راه مهاجرت ابری انتقال و جابه‌جایی (Lift and shift) است که دقیقاً همان‌طور که به نظر می‌رسد کار می‌کند. در این روش اپلیکیشن خود را بدون تغییر در کد یا ساختار آن به محیط میزبان جدید منتقل می‌کنید. همچنین این روش محبوب‌ترین رویکرد برای سازمان‌هایی است که به‌تازگی با رایانش ابری آشنا شده‌اند، از استقرار سریع در ابر سود می‌برند و نیازی به صرف زمان و هزینه برای استراتژی‌های توسعه ندارند.
در مقابل، اگر زیرساخت فعلی خود را به ابر منتقل کنید، از توانایی آن به عنوان یک مرکز داده جدید بهره می‌برید. علاوه بر این، مزایای آن فراتر از یک مرکز داده خواهد بود. برای بعضی از سازمان‌ها استفاده از خدمات ابری موجود (مانند افزودن یک قابلیت مقیاس‌پذیر به یک برنامه به منظور بهبود تجربه کاربری بخش روبه‌رشدی از کاربران) سود دارد. بنابراین تغییر پلتفرم که در ادامه در مورد آن بحث می‌کنیم گزینه بهتری برای این سازمان‌ها خواهد بود.
نکات مهم پیش از خرید سرور ابری و مهاجرت به ابر
انتقال پلتفرم (Re-platforming)
انتقال پلتفرم یا جابه‌جایی و تغییر جزئی (lift-tinker-and-shift) شامل چند بهینه‌سازی ابری بدون تغییر ساختار بنیادی اپلیکیشن‌ها می‌شود. همچنین این تکنیک برای سازمان‌هایی مناسب است که هنوز برای رشد یا پیکربندی آماده نیستند یا می‌خواهند پیش از استقرار کامل، اعتماد لازم را به رایانش ابری ایجاد کنند.
سناریوی دیگر در این استراتژی ، زمانی ست که سیستم‌عامل فعلی یک اپلیکیشن دیگر توسط سازنده یا سازمان پشتیبانی نمی‌شود و اپلیکیشن موردنظر را با حفظ تمامی موارد دیگر در حالت فعلی به نسخه جدیدتری از سیستم‌عامل انتقال می‌دهند.
ریفکتورینگ (Re-factoring)
Re-factoring به بازنویسی مجدد اپلیکیشن‌ها به منظور استفاده از قابلیت‌های طبیعی ابر مثل مقیاس‌پذیری خودکار و رایانش بدون نیاز به سرور نیاز دارد. یکی از معایب این روش این است که حین بازسازی زیرساخت ابری، به ارائه‌دهنده خدمات ابری وابسته می‌شوید. همان‌طور که انتظار می‌رود، Re-factoring زمان‌برترین و پرهزینه‌ترین رویکرد است. البته این رویکرد آینده‌نگرانه‌ترین گزینه برای کسب‌وکارهایی است که می‌خواهند از عملکردهای ابر که به‌صورت فزاینده پیچیده می‌شوند استفاده کنند.
خرید مجدد (Re-purchasing)
این رویکرد شامل جایگزین کردن کامل نرم‌افزارهای فعلی با پلتفرم SaaS و بومی ابر می‌شود. از دست دادن مزایایی مثل آشنایی با کدهای فعلی و نیاز به آموزش پرسنل برای کار با پلتفرم جدید از چالش‌های این رویکرد محسوب می‌شود؛ اما در عین حال مزایایی مثل اجتناب از هزینه‌های توسعه را نیز در بر دارد. در صورت مهاجرت از محیطی قدیمی با حجم سفارشی‌سازی بالا یا کاهش تعداد خدمات یا اپلیکیشن‌هایی که باید مدیریت شوند، Re-purchasing بیشترین میزان صرفه‌جویی را به دنبال خواهد داشت.
بازنشسته کردن (Retiring)
بعد از ارزیابی نوع و اندازه پورتفوی برنامه‌ها، شاید به این نتیجه برسید که مهاجرت ابری بهترین گزینه برای شما نیست. ممکن است این نتیجه‌گیری به عوامل زیادی مثل حجم اپلیکیشن، قابلیت انتقال کارایی آن به اپلیکیشن دیگر یا فراتر رفتن یک اپلیکیشن از ظرفیت خود برای ارائه ارزش و جایگزین‌شدن آن با اپلیکیشن دیگر بستگی داشته باشد. در چنین شرایطی شاید زمان “بازنشستگی” فرا رسیده است.
اگر برنامه تاریخ گذشته‌ای را پیدا کردید، می‌توانید به‌سادگی آن را غیرفعال کنید. زمانی که برای مهاجرت آماده شدید، ممکن است کاهش هزینه‌ها طرح توجیهی مهاجرت برنامه‌ها را تقویت کند.
بازبینی مجدد (Re-visiting)
ممکن است برخی از اپلیکیشن‌های شما (مثل آن‌هایی که عملیات داخلی را کنترل می‌کنند یا حاوی داده‌های حساس هستند) روی سرورهای داخلی باقی بمانند. اگر در آینده بودجه بیشتر، زمان بیشتر برای برنامه‌ریزی و احتمال تحمل ریسک بیشتری داشتید، از بازبینی مجدد رایانش ابری نترسید.
مراحل مهاجرت به ابر
مهاجرت به ابر به 3 مرحله تقسیم می‌شود:
۱. آماده‌سازی برای مهاجرت
پیش از مهاجرت، باید برای تغییر مکان دارایی‌های دیجیتال خود آماده شوید. سؤالی که اینجا پیش می‌آید این است که چگونه برای مهاجرت ابری آماده شوید؟ هنگام آماده‌سازی برای این فرایند، باید برخی از فاکتورهای کلیدی زیر را در نظر بگیرید:
تعیین اهداف و شاخص‌های کلیدی عملکرد (KPI)
دلایل مهاجرت ابری را ارزیابی کنید. می‌توانید با تعیین اهداف و شاخص‌های عملکرد کلیدی شروع کنید تا مطمئن شوید که مهاجرت به ابر از نظر اقتصادی شدنی است. تنها به مشاوره آنلاین بسنده نکنید و مطمئن شوید که خودتان هم اندازه‌گیری عملکرد و خروجی‌های موردانتظار را انجام بدهید. برای صرفه‌جویی، هزینه‌ها را قبل و بعد از مهاجرت ابری محاسبه کنید. اگر هدفتان مقیاس‌پذیری است، هنگام پیک ترافیک میزان دردسترس‌بودن زیرساخت‌های محلی و ابری را با یکدیگر مقایسه کنید.
ارزیابی قیمت
مانند سایر پروژه‌های IT، بودجه شما پروسه مهاجرت ابری را کنترل می‌کند و بر آن تأثیر می‌گذارد. خوشبختانه ارائه‌دهندگان سرویس‌های ابری قیمت شمارهایی (نام‌گذاری خلاقانه) ارائه می‌کنند که به شما در تخمین هزینه‌های مرتبط با مهاجرت کمک می‌کند. تعدادی از سرویس‌های محاسبه هزینه ارائه‌دهندگان خدمات ابری بزرگ عبارت‌اند از:
- AWS Pricing Calculator
- Azure Pricing Calculator
- Google Cloud Pricing Calculator
رایانش ابری چگونه باعث صرفه‌جویی در هزینه‌های کسب‌وکار شما می‌شود؟
باز تعریف فرآیندهای سازمانی
هنگام مهاجرت ابری نباید تداوم کسب‌وکار را نادیده گرفت. بنابراین باید به‌خوبی برای انتقال سرویس‌های خود آماده شوید.
- می‌توانید هم‌زمان فعالیت بر بستر زیرساخت داخل سازمانی را متوقف و فعالیت بر بستر ابر را آغاز کنید.
- کد و داده‌ها را کاملاً به ابر منتقل کنید و پیش از تصمیم زدن دکمه نابودی زیرساخت قبلی، چند باری آن را برای تست روشن کنید.
- با پخش‌کردن ترافیک بین اپلیکیشن‌های ابری و داخل سازمانی، آنها را به‌صورت موازی اجرا کنید.
- حین انجام عملیات ماژول‌ها را به‌صورت زنده منتقل کنید.
در نهایت برنامه‌های طراحی و مهاجرت شما بر تصمیم شما اثرگذار خواهند بود. قطع ارتباط با زیرساخت داخلی و مهاجرت به ابر یکی از پرریسک‌ترین بخش‌های مهاجرت ابری است. همان‌طور که در بالا اشاره شد، باید این رویکرد باید با در نظر گرفتن اهمیت سرویس و داده‌های مربوطه سفارشی‌سازی شود.
مهندسی مجدد ساختار اپلیکیشن
بسته به رویکرد مهاجرت، ممکن است برای مهاجرت ابری به تغییر مجدد ساختار اپلیکیشن خود نیاز داشته باشید:
- مجازی‌سازی اپلیکیشن از طریق اجرای آن روی یک سرور ماشین مجازی (VMS)
- استفاده از فناوری‌های کانتینرسازی برای کانتینرسازی اپلیکیشن (مثل داکر Docker)
- ماژولار کردن کد به منظور نگه‌داشتن برخی از بخش‌های آن روی ابر و انتقال سایر بخش‌ها به ابر
برای استفاده از برخی از تکنولوژی‌های ابری ویژه، احتمالاً به refactoring کد و همچنین کل ساختار اپلیکیشن خود نیاز خواهید داشت. به عنوان مثال شاید بخواهید اپلیکیشن خود را تغییر دهید تا داده‌های ورودی خود را به جای بارگذاری‌های بسته‌ای (Batch) از طریق پیام‌رسان جریانی دریافت کند. اینها انواع بهینه‌سازی‌هایی هستند که می‌توان آنها را حین مهاجرت انجام داد.
بر اساس روش‌های مهاجرت، ممکن است نیازی به تغییر ساختار کدتان نیازی نداشته باشید؛ اما این فرایند بخشی از استراتژی‌ای است که به مشخص‌کردن دارایی‌های دیجیتال در حال انتقال کمک می‌کند.
انتخاب درست ابزار مهاجرت ابری
هر ارائه‌دهنده خدمات ابری تعدادی ابزار و خدمات تسهیلگر مهاجرت ابری ارائه می‌کند. به عنوان مثال AWS (Amazon Web Services) گروهی از ابزارها را برای شتاب بخشیدن و آسان‌کردن فرایند انتقال شما به AWS ارائه می‌کند:
- AWS Migration Hub بر فرایند مهاجرت شما نظارت می‌کند.
- AWS Application Discovery Service مهاجرت دیتاسنتر کسب‌وکار را تسهیل می‌کند.
- AWS Database Migration Service سرویس مهاجرت داده‌ای که داده‌ها را به دیتابیس‌های جدید منتقل می‌کند، آن هم درحالی‌که دیتابیس منبع کار را مطابق معمول ادامه می‌دهد.
- AWS Server Migration Service بار کاری را منتقل می‌کند.
- AWS Snowball اطلاعات در سایز پتابایت را منتقل می کند.
سایر ارائه‌دهندگان خدمات ابری راهکارهای مشابهی مانند Microsoft Azure migration tools و Google Cloud Platform tools را ارائه می‌دهند.
۲. مهاجرت و اجرا
پس از شناسایی نیازهای کسب‌وکار، باید در مورد سرویس‌ها و نرخ‌های ارائه شده توسط ارائه‌دهندگان خدمات ابری و شرکای آنها تحقیق کنید. مزایای عملیاتی ارزش‌گذاری شده، میزان صرفه‌جویی در هزینه‌ها و بهبودهای ساختاری ناشی از مهاجرت ابری را تعیین کنید. برای هر اپلیکیشنی که می‌خواهید به ابر منتقل کنید طرحی توجیهی بسازید و هزینه کل مالکیت آن روی ابر که پیش‌بینی‌شده را، با هزینه کل مالکیت آن در حالت فعلی مقایسه کنید. از محاسبه‌گرهای ابری برای پیش‌بینی هزینه‌های ابری در آینده و بر اساس فرضیات منطقی مثل مقدار و نوع تجهیزات ذخیره‌سازی موردنیاز، منابع رایانشی، انواع نمونه، سیستم‌عامل‌ها و ملاحظات شبکه‌ای و عملکردی خاص استفاده کنید.
با ارائه‌دهندگان خدمات ابری در مورد تعیین راهکارهای در دسترس برای کاهش هزینه‌ها و در چارچوب فرایند استقرار ابری خود، مشورت کنید. ارائه‌دهندگان خدمات ابری ساختارهای قیمت‌گذاری متنوعی دارند و در صورت تعهد بلندمدت شما به منابع ابری (نمونه‌های رزرو شده) یا تعهد به هزینه‌های حداقلی ابری (پلن‌های صرفه‌جویی) تخفیف‌های خوبی می‌دهند. برای درک هزینه بلندمدت مهاجرت ابری، باید در استراتژی سازمان خود به این صرفه‌جویی‌ها هم توجه کنید.
بعد از ارزیابی محیط خودتان و تدوین استراتژی، باید فرایند مهاجرت را آغاز کنید. نخستین مشکل در این مرحله به اجرای مهاجرت ابری با ایجاد حداقل اختلال در عملیات روتین سازمان و صرف حداقل هزینه و زمان ممکن برمی‌گردد. اگر حین مهاجرت داده‌های شما از دسترس کاربران خارج شوند، ریسک آن بر عملیات سازمان تأثیر می‌گذارد. این موضوع به افت تجربه مشتری و اعتماد او منجر می‌شود؛ چون خدمات داده‌ها در حال انتقال هستند و مشکل ایجاد می‌شود.
زمانی که بعد از اولین انتقال می‌خواهید به همگام‌سازی و ارتقای سیستم‌های خود ادامه دهید نیز همین مشکل ایجاد می‌شود. پیش از انتقال عنصر حجم کاری بعدی، هر عنصر مهاجرت کرده باید به منظور اطمینان از کارکرد صحیح در محیط جدید اعتبارسنجی شود. همچنین باید به دنبال کشف راه‌هایی برای همگام کردن تغییراتی باشید که حین انتقال در منابع داده ایجاد شده‌اند.
ارزیابی و بهینه‌سازی
زمانی که اپلیکیشن در حال استفاده است، باید از اجرای صحیح آن و دسترسی کاربران به کارایی و داده‌های موردنیازشان اطمینان حاصل کنید. از دیدگاه موفقیت مشتری، باید مطمئن شوید که مهاجرت ابری شما را به نتایج تجاری موردنظر مثل کاهش هزینه‌های IT، افزایش سرعت ورود محصولات جدید به بازار و تجربه کاربری بهتر برای مشتریان و کارکنان می‌رساند.
البته هر کسی می‌داند که اغلب اندازه‌گیری شاخص‌های کلیدی عملکرد (KPIs) بعد از اتمام کار انجام نمی‌شود. با این حال انجام کارهایی مثل مرور تیکت‌های مشکلات مشتری برای بررسی میزان افزایش آنها بعد از تکمیل فرایند مهاجرت ابری، مفید خواهد بود. همچنین شاید بخواهید نگاهی به نوع شکایاتی که مشتریان داشته‌اند بیندازید تا متوجه شوید که اپلیکیشن شما چگونه کار می‌کنند و آیا تغییرات بر مشتریان شما تأثیر منفی گذاشته است یا خیر. همچنین می‌توانید از مشتریان خود نظرسنجی کنید تا ببینید که آیا آنها از مزایایی که از منظر عملیاتی انتظارشان را داشته‌اید سود برده‌اند یا خیر.
همچنین باید صورت‌های مالی را بررسی کنید که ببینید که برای نمونه‌های رایانشی، ذخیره‌سازی، شبکه یا خدماتی که نمی‌خواهید هزینه اضافه‌ای نپردازید. تشخیص این مورد می‌تواند بسیار دشوار باشد؛ چون ارائه‌دهندگان خدمات ابری اغلب صورت‌حساب‌های پرجزئیات و مفصلی ارسال می‌کند. پیدا کردن راهکار مدیریت هزینه یا ارائه‌دهنده خدمات ابری خوب، چیزی است که باید برای کوتاه کردن مسیر فرایند و مدیریت هزینه‌های اضافی و سورپرایزهای صورت‌حساب در نظر داشته باشید.
احتمالاً مهم‌ترین چیزی که باید در نظر داشته باشید این است که مهاجرت ابری قرار نیست معجزه کند. این کار فقط روشی برای کاهش بار مدیریت تکنولوژی است. مهاجرت ابری به دپارتمان IT شما کمک می‌کند که وقت خود را برای ارائه فناوری‌های مناسب رشد و نوآوری صرف کند، به جای آن که فقط چراغ‌ها را روشن نگه دارد.
رایج‌ترین مشکلاتی که ممکن است طی مهاجرت ابری با آنها مواجه شوید
فهرست زیر رایج‌ترین چالش‌های مهاجرت از زیرساخت داخلی به ابر را نشان می‌دهد:
۱. تجزیه‌وتحلیل و آماده‌سازی پیش از مهاجرت ناکافی
فرض کنید هدف شما خودداری کامل از استفاده از سرورهای داخل سازمانی است. در طول مهاجرت به نحوی به این نتیجه می‌رسید که نمی‌توانید بخشی از محصول خود را به ابر منتقل کنید. ازآنجایی‌که احتمال این موضوع را در فرایند پیش مهاجرت خود نادیده گرفته‌اید، نمی‌توانید فرایند مهاجرت ابری را ادامه دهید.
برای دستیابی به انتقال موفقیت‌آمیز، آماده‌سازی اهمیت زیادی دارد. باید اکوسیستم خود را زیرورو کنید و تمامی بخش‌هایی که قرار است به ابر منتقل شوند را بشناسید، میزان آمادگی ابر را ارزیابی کنید و سپس بهترین استراتژی مهاجرت ابری را انتخاب کنید.
۲. فقدان دانش تخصصی
اگر توانایی و تخصص کافی را برای مدیریت پروژه مهاجرت ابری نداشته باشید، این پروژه شکست می‌خورد. با استفاده از دانش متخصص ابری می‌توانید در مهاجرت ابری خود موفقیت بیشتری کسب کنید و احتمالاً به پیشرفت‌هایی برسید که برای آن‌هایی که تازه با تکنولوژی‌ها آشنا شده‌اند روشن نیستند.
آموزش‌های ارائه‌دهنده خدمات ابری مثل دوره‌ها و مدارکی که صلاحیت کارکنان شما را تأیید می‌کنند، موضوع دیگری است که می‌توانید از آن به عنوان نقطه قوت استفاده کنید. سپس کارکنان شما می‌توانند در این تکنولوژی خبره شوند و دانش تخصصی خود را بر اساس پلتفرمی که می‌خواهید به آن مهاجرت کنید بسازند.
۳. انتقال حجم‌های بزرگ داده
گاهی اوقات پهنای باند اینترنت شما اجاره نمی‌دهد که حجم‌های خیلی زیاد داده را در چارچوب زمانی موردنیاز برای عدم تأثیر بر مشتریان یا سرویس‌های متکی به آن داده‌ها جابه‌جا کنید. بهترین راه این است که با حجم داده‌ای که می‌خواهید به ابر منتقل کنید و همچنین نرخ انتقال در دسترس خود آشنا باشید.
برخی از ارائه‌دهندگان خدمات ابری راهکارهای اختصاصی مهاجرت داده را برای پیشگیری از وقوع مشکلات این‌چنینی ارائه می‌دهند. این سرویس‌های مهاجرتی انتقال داده، می‌توانند انتقال حجم زیادی از داده‌ها به ابر و خارج از آن را همگام با حفظ یکپارچگی و کیفیت داده‌ها مدیریت کنند.
نتیجه‌گیری
مهاجرت ابری می‌توانند وظیفه‌ای ترسناک باشد؛ اما با استفاده از ابزارها و راهنمایی صحیح، نیازی به ترسیدن از آن نیست. در این راهنما به هر چیزی که باید در این زمینه بدانید اشاره کردیم، از تعریف مهاجرت ابری و ضرورت انجام آن گرفته تا ۶ استراتژی رایج مهاجرت ابری و مراحل آن.
این مقاله را به اشتراک بگذارید
