با گسترش روز افزون استفاده از ابر و سرویس های ابری، استفاده از راهکارهایی برای مدیریت آسان این بستر توسط سرویس دهندگان ابری امری حیاتی است و منجر به تداوم سرویس دهی و تضمین کیفیت خدمات می شود. Software Defined Cloud Computing(SDCC) ، راهکاری نوین است که مدیریت مراکز داده ابری را برای سرویس‌دهندگان ابر تسهیل می نماید. بنابراین در این مطلب سعی شده به معرفی SDCC بپردازیم و زمینه را برای ارائه مطالب بیشتر دراین حوزه فراهم نماییم.
سیر تکاملی رایانش ابری
طی شواهد حاصل از پیدایش خدمات و سرویس های ابری در دو دهه اخیر، به نظر میرسد ابر مسیر صحیحی را در سیر تکاملی خود طی می کند. هدف اصلی خدمات ابری، ایجاد فضای فناوری اطلاعات سازمان یافته و بهینه به منظور خودکارسازی و شتابدهی کسب و کارها میباشد.
اکثر محیط‌های فناوری اطلاعات در جهان، ، پیچیده و گران هستند. در سالهای اخیر چالش اصلی برای کسب و کارها و فضای فناوری اطلاعات، نحوه تبدیل زیرساختIT ، به زیرساختی منعطف، قابل توسعه و برنامه ریزی، پویا، ماژولار و مقرون به صرفه، بوده است. سازمان‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که عملیات تجاری میتواند بدون هیچ مشکل و مانعی با منابع IT کمتر، از طریق ادغام و تمرکز منابع و تجهیزات مختلف فناوری اطلاعات (سرورها، منابع ذخیره سازی و مولفه های شبکه) و یا با استفاده از راهکارهای نوین مانند مجازی سازی و یا ارائه در قالب کانتینر انجام شوند.
از طرف دیگرمنابع مختلف فناوری اطلاعات مانند حافظه ، ذخیره سازی دیسک ، قدرت پردازش و میزان I / O به طور دقیق مانیتور، اندازه گیری و مدیریت می‌شوند تا بهره‌وری آنها بیشینه گردد. بنابراین در مسیر رسیدن به بهینه سازی استراتژیک IT، به اتحاد و اشتراک گذاری راهکارها و خدمات آن، اهمیت ویژه ای داده شده است.
اما با وجود همه پیشرفت‌های بی سابقه در رایانش ابری، هنوز فرصت‌ها و امکانات زیادی در این حوزه وجود دارد. از این رو، مفهوم SDCC به عنوان یکی از فرصت هایی که ریشه در بستر ابر دارد، بسیار مورد توجه قرار گرفته و فراهم کنندگان سرویس های ابری و سایر ذینفعان این حوزه، نگاهی رو به جلو برای داشتن SDCC دارند.
معرفی SDCC
SDCC، مفهومی است که در آن رفتار هر بخش از زیرساخت IT ( ، storage، networking و security) با استفاده از نرم افزار تعریف و مدیریت میگردد. در این حالت، بر خلاف مدل سنتی، از آنها خارج شده و در یک واحد مرکزی قرار می گیرد که این بخش مرکزی، توانایی ارتباط با تجهیزات مختلف و کنترل آنها را دارد. با این تغییر صورت گرفته، می توان در مواقع نیاز، به راحتی سیاست‌ها را با استفاده از همین کنترل کننده نرم افزاری، تغییر داد.
لازم به ذکر است که در SDCC، تحول در زیرساخت صورت می گیرد و امکان تعریف سیاست و اهداف کسب‌و‌کار به صورت نرم افزاری برای کنترل رفتار تجهیزات IT فراهم می گردد. پس از اینکه این امکان توسط SDCC فراهم گردید، تعاریف نرم افزاری از اهداف کسب و کار، می توانند در ابزارهای استقرار خودکار نرم افزار، مدیریت پیکربندی و همچنین پلتفرمه‌ای مدیریت ابر مانند Openstack استفاده گردند و از این طریق عملکرد این ابزارها و پلتفرم‌ها را دقیق تر نمایند که علاوه تسهیل کار سرویس دهندگان ابری، بهبود شایان در کیفیت سرویس دریافت شده توسط مشتریان را به همراه خواهد داشت.
اگر بخواهیم دقیقتر صحبت کنیم، خودکارسازی عمیق‌تر و پیکربندی، کنترل و راهبری منابع سخت افزاری به صورت نرم افزاری، از اصولی است که در چشم انداز بلند مدت SDCC میباشد.
چندین نام برای SDCC وجود دارد که عبارتند از: Software Defined Infrastructure (SDI)، Software Defined Cloud (SDC)، Software Defined Cloud Networking (SDCN)، Software Defined Data Center (SDDC).
از آنجاییکه که روش‌ها، معماری‌ها و تکنیک‌های پردازش موجود در مراکز داده ابری ممکن است باعث محدود شدن کارایی آنها شود، SDCC مفهوم پیشرفته ای است که با مجازی سازی همه منابع و عملیات مرکز داده و مدیریت نرم افزاری آنها، منجر به خودکار شدن مراکز داده می شود. بنابراین SDCC متشکل از سه فناوری Cloud Computing، Software Defined Networking(SDN) و Network Function Virtualization(NFV) می باشد.
به علت اینکه در SDCC از مفهومSDN استفاده می شود، مدیریت و پیکربندی پویای لینک‌ها و سروهای مرکز داده با استفاده از کنترل کننده مرکزی تسهیل شده و پیچیدگی پیکربندی و مدیریت منابع ابر از بین می رود و از این طریق به مدیران شبکه امکان تغییر پویای پیکربندی‌ها را برای پشتیبانی از درخواست های سرویس مشتریان یا به عبارتی مستاجران ابر، میدهد.
به منظور تحقق SDCC، باید مراکز داده سنتی به SDDC که نوع پیشرفته آنها می باشد و از مفهوم NFV استفاده می کند، تبدیل شوند. این نوع مراکز داده، قابلیت برنامه ریزی عملیات مراکز داده سنتی را که کاملا مجازی سازی شده‌اند، ارائه می دهند. این عملیات عبارتند از:
- محاسباتی
- شبکه
- ذخیره سازی
- امنیت
اجزای اصلی SDCC
SDCC شامل مولفه های اصلی زیر است:
Software Defined Computing
Software Defined Storage
Software Defined Networking
Software Defined Security
رشد قابل ملاحظه مجازی سازی سرورها منجر به تحقق Software Defined Computing، خواهد شد. hypervisorهای فوق هوشمند که به آنها VMM نیز گفته می شود، به عنوان راه حلی نرم افزاری برای ایجاد، تخصیص، بازتخصیص و مهاجرت سرورهای فعال می باشد. به عبارت دیگر، سرورها در گستره مراکز ابری مجازی سازی و به صورت نرم افزاری مدیریت می شوند.
این مقاله را به اشتراک بگذرید
