آنچه در این مقاله می‌خوانید
ظهور رایانش ابری تحولی شگرف در کسب‌وکارها ایجاد کرده است. رایانش ابری به‌جای حفظ زیرساخت‌ها زمان و انرژی را صرف توسعه فناوری‌ای می‌کند که در شرکت‌های نوپا و کسب‌وکارهای خُرد نوآوری را افزایش می‌دهد. اگر این مطلب را می‌خوانید به‌احتمال زیاد با رایانش ابری آشنایی دارید اما محض اطمینان، در این‌باره توضیحی کوتاه ارائه می‌دهیم. رایانش ابری به‌معنای ارائه منابع رایانشی به‌عنوان سرویس است که از طریق ارائه‌دهندگان (نه کاربران نهایی) مدیریت می‌شود. این رویکرد با روش سنتی کسب‌وکارها که نرم‌افزار و سخت‌افزار خود را خریداری و مدیریت می‌کردند، متفاوت است.
اکنون که شما به استفاده از ابر روی آورده‌اید گام بعدی شناخت شباهت‌ها و تفاوت‌های راهبردهای رایانش ابر ترکیبی (هیبرید) با رایانش چند ابری (مولتی‌کلود) و انتخاب رویکرد مناسب برای کسب‌وکارتان است.
اصطلاحات ابر ترکیبی و چند ابری در نگاه نخست بسیار مشابه به‌نظر می‌رسند و گاهی به‌جای یکدیگر استفاده می‌شوند. هر دو از سرویس‌های ابری چندمنبعی بهره می‌برند اما هرکدام به شیوه‌های متفاوتی پیاده‌سازی می‌شوند و ساختارهای متمایزی دارند.
رایانش ابر ترکیبی چیست؟
تمایز اصلی رایانش ابر ترکیبی با رایانش چند ابری در این است که ابر ترکیبی شامل زیرساخت ابر خصوصی به‌همراه ارائه‌دهندگان ابر عمومی می‌شود. ساختارهای ابری برای اینکه ترکیبی محسوب شوند؛ معمولاً نیاز به بخش خصوصی مانند مرکز داده داخلی دارند که مستقیم از سمت کسب‌وکارها مدیریت و نگهداری می‌شود.
از مزیت‌های ابر ترکیبی می‌توان به امکان استقرار در محیط‌های فناوری اطلاعات خصوصی اشاره کرد که کنترل بیشتری بر پیکربندی‌ها فراهم می‌کند. این روش به‌ویژه برای شرکت‌های بزرگ می‌تواند موجب صرفه‌جویی شود. همچنین ادغام ابر خصوصی با ابر عمومی برای خدمات خاص، افزونگی لازم را ارائه می‌دهد و از اختلال‌ها می‌کاهد. این ساختار امکان مقیاس‌پذیری ابر عمومی را در کنار میزبانی سیستم‌های تخصصی در ابر خصوصی فراهم می‌آورد.
ماجرا زمانی جالب می‌شود که شرکت‌ها از چند پلتفرم ابری عمومی به‌صورت همزمان استفاده می‌کنند؛ وقتی می‌بینید سرویس‌های مختلف ابری همزمان با هم کار می‌کنند بدانید که با ساختار چند ابری طرف هستید.
رایانش چند ابری چیست؟
رایانش چند ابری، در تعریف ساده، به‌معنای استفاده همزمان از چندین ابر عمومی جهت انجام وظایف یا بارهای کاری مختلف است. یک ابر داده‌ها را تحلیل می‌کند و ابر دیگری میزبانی وب‌سایت‌های عمومی را برعهده می‌گیرد. رامان شارما، معاون بازاریابی محصول در دیجیتال‌اوشن بیان می‌کند: «دلایل متعددی برای انتخاب راهکار چند ابری درنظر گرفته می‌شود که شامل مدیریت ریسک، جلوگیری از وابستگی به یک ارائه‌دهنده و رعایت الزامات قانونی می‌شود.»
تمامی ارائه‌دهندگان ابری نقاط ضعف و قوت خاص خود را دارند اما کسب‌وکارها می‌توانند ابرها را ادغام کنند و از ویژگی‌های منحصربه‌فرد هرکدام بهره ببرند. این روش عموماً در توزیع منابع رایانشی و کاهش احتمال از دست‌دادن داده یا قطع سرویس به‌کار می‌رود.
برخی شرکت‌ها از هر دو مدل ترکیبی و چند ابری استفاده می‌کنند؛ یعنی هم ابر خصوصی دارند و هم چند ابر عمومی. اگر فقط یک ابر عمومی به‌همراه ابر خصوصی استفاده شود آن‌گاه رویکرد فقط ابر ترکیبی محسوب می‌شود. تفاوت اصلی دو مدل در این است که رایانش چند ابری شامل به‌‌کارگیری بیش از یک ابر عمومی می‌شود.
چگونه برای شرکت‌های نوپا بهترین گزینه ابری را انتخاب کنیم؟
استفاده از راهبردهای ترکیبی یا چند ابری برای کسب‌وکارهای کوچک گزینه مناسبی است. بسیاری از کسب‌وکارهای کوچک ابرمحور هستند و از راهکار چند ابری استفاده می‌کنند؛ یعنی آن‌ها از ابتدا در ابر شکل گرفته‌اند و زیرساخت خود را مدیریت نمی‌کنند. به‌گفته شارما «بیشتر شرکت‌های خرد به‌سوی ساختار رایانش چند ابری روی می‌آورند. آن‌ها دو نیاز اصلی دارند: نخست اینکه می‌خواهند بر توسعه اپلیکیشن‌های ابری خود تمرکز کنند، دوم اینکه به بهترین ابزارها و خدمات در حوزه تخصصی خود، هم از نظر کارایی و هم از نظر بازدهی سرمایه‌گذاری، نیاز دارند. استفاده از ارائه‌دهندگان ابری شخص ثالث معمولاً راهی مقرون‌به‌صرفه برای دستیابی به اهداف با بودجه مناسب است.
البته استفاده از ارائه‌دهنده واحد نیز امکان‌پذیر است اما این رویکرد کاربران را به فناوری‌های خاص محدود می‌کند، نوآوری را کاهش می‌دهد و تکرار سریع را در پی دارد.
تصمیم‌گیری بین این دو راهبرد به منابع غیرابری کسب‌وکار شما بستگی دارد. اگر راه‌اندازی ابر خصوصی داخلی به دلایل امنیتی یا نیازهای خاص پیکربندی برایتان امکان‌پذیر است، ابر ترکیبی را انتخاب کنید. اگر چنین نیازی ندارید رایانش چند ابری همان مزیت‌های مقابله با اختلال‌ها، انطباق با مقررات و انعطاف‌پذیری را بدون چالش‌های مدیریت ابر خصوصی ارائه می‌دهد. رایانش چند ابری برای بیشتر کسب‌وکارهای خرد و متوسط انعطاف‌پذیری موردنیاز را بدون پیچیدگی‌ها و هزینه‌های زیرساختی ابر ترکیبی فراهم می‌کند.
رایانش ابری در نهایت به‌دنبال توانمندسازی توسعه‌دهندگان و کسب‌وکارها برای ایجاد و کشف حداکثری گزینه‌های ممکن است. ساختار ابری ترکیبی یا چند ابری از قابلیت‌های منحصربه‌فردی بهره می‌گیرد و ابر را به فناوری قدرتمندی تبدیل می‌کند. منبع
برای اطلاعات بیشتر و مشاوره با کارشناسان ابرآمد، با ما در تماس باشید:
- تفاوت اصلی بین رایانش چند ابری و ابر ترکیبی چیست؟
رایانش ابر ترکیبی (Hybrid Cloud) شامل ترکیب زیرساخت ابر خصوصی با یک یا چند ابر عمومی است و هدف آن فراهم‌سازی کنترل بیشتر، امنیت بالا و امکان اجرای برخی بارهای کاری در محیط داخلی است. در مقابل، رایانش چند ابری (Multi-Cloud) به استفاده همزمان از چند ابر عمومی برای مقاصد مختلف اشاره دارد و به کاربران این امکان را می‌دهد که از مزایای خاص هر ارائه‌دهنده استفاده کنند.
- کدام ساختار برای کسب‌وکارهای کوچک و نوپا مناسب‌تر است؟
برای کسب‌وکارهای خرد و استارتاپ‌ها معمولاً رایانش چند ابری مناسب‌تر است. این ساختار بدون نیاز به سرمایه‌گذاری سنگین در زیرساخت داخلی، انعطاف‌پذیری، قابلیت انطباق با قوانین و دسترسی به بهترین خدمات ابری را فراهم می‌کند.
- آیا می‌توان از هر دو مدل به‌صورت همزمان استفاده کرد؟
بله، بسیاری از شرکت‌ها ترکیبی از هر دو مدل را به کار می‌گیرند. برای مثال، یک سازمان می‌تواند داده‌های حساس را در ابر خصوصی نگهداری کند (ابر ترکیبی) و همزمان از چند ابر عمومی برای اجرای سایر خدمات استفاده کند (چند ابری). در این حالت ساختار به‌نوعی ترکیبی-چندابری خواهد بود که پیچیدگی بیشتری دارد اما در شرایط خاص مزایای بیشتری هم دارد.
این مقاله را به اشتراک بگذارید
